Hayal düşünceyle, Hayat sevmekle başlar

Davut Karaman
ABONE OL



          Dr. Öğr. Üyesi Davut Karaman
     Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi
           davut.karaman@alanya.edu.tr

Hayatın ırmak misali aktığı, duman gibi uçtuğu, yağmur gibi düştüğü, ayaz gibi üşüttüğü, güneş gibi yaktığı, kimsesiz garip gibi baktığı bir dünya. Böyle bir dünyada en değerli olan ama en çok unutulan da hayatın ta kendisi. Yaşanması gereken fakat gerektiği gibi yaşanmayan, yaşanamayan hayatlara da hayat denir mi? ya da nasıl denir düşünmek lazım. Düşünmek sizi uçsuz bucaksız hayal dünyasına götürür. Eğer hayal varsa hayatta vardır.

Her anın her şeye gebe olduğu öyle bir dünyadayız ki ne zaman bahar, ne zaman kış anlamak mümkün değil. Çünkü insanların bile değiştiği yerde mevsimlerin değişmesi, ağaçların zamansız çiçek açması kadar doğal bir durumun yaşanması kaçınılmazdır. Doğa anayasasını kökten değiştiren insanoğlu, kendi geleceğine pranga vurduğundan bihaber şekilde yaşamaya devam ettiği sürece, gün gelecek nefes bile almak, alabilmek en büyük ihtiyaç haline dönüşecektir.

Zamanın koşarak aktığı bir dünyada yaşarken, hala yürümeye çalışanlara artık yaşam nefes verir mi bilinmeyen bir gerçek olarak devam edecektir. Yaşanmamış hayatlar olduğu sürece caddelerde, sokaklarda yürümeye çalışan ve yürüyen insanlar, koşan insanların en büyük engeli olmaya devam edeceklerdir. Bazen öyle bir an olur ki yürümeye hasret, koşmaya en büyük namzet siz olursunuz. Fakat ne zaman, nerede, nasıl olacağınızı bilemezsiniz. İşte bu anlar için hayatı, hayat gibi yaşamak hayattaki en önemli kazançtır.

Yoksa her an tükenen bir hayatta ayakta kalmak istiyorsanız başka da bir çözüm yoktur. En güzeli hayatı sevmek ya da sevdiğin bir hayatı yaşamak. Çünkü gerçek hayat gerçek sevgiyle başlar. Sahte tebessümlerle gülücüklerin doğmayacağı, samimiyetsiz samimiyetlerin karın doyurmayacağı dünyanın yazılı olmasa da en önemli gizli gerçeklerinden sadece biridir. Tabi bilene, anlayana…

Mademki yaşıyoruz, o da gerçek olmalı. Katma değersiz sanal yaşamlarla yıllar geçse bile bir arpa boyu yol alınamaz. Her şeye rağmen sevgiden nefes almalı, tebessüm ekmeli gülücük biçmeliyiz ki zindanlar aydınlığa kavuşsun, gerçek düşünceler her daim gün yüzüyle buluşsun. İnsanların özüne döndüğü bir dünyada zamansız açan çiçekler olmayacağı gibi, değişen mevsimler de olmayacaktır. Kış görünümlü baharlara veda etmenin tek yolu budur. Aksi halde ne yazımız yaz olur, ne de kışımız kış olur.

Çok yüzlü insanlar değil gerçek yüzlü insanlar bu dünyanın en büyük mirası olarak kalmalıdır.  Her şey olduğu gibi, olması gerektiği gibi olmalı. Hayat sevince, sevilince güzel. Sevmeden sevilemeyeceğini unutmadan, çok geçmeden sen de sev ki dünya özüne kavuşsun. Sevgiyle tüm kötülükler son bulacak, sevgiyle işbirliği gelecek, sevgiyle nice güzel başarılar doğacak, masum yüzler hep gülecek. Sevginin yeşerdiği bir dünya dileğiyle, unutma her şey seninle başlar…