Efsanelere konu olmasıyla âşıkları kendine çeken tuzlu su pınarları
Genç kız, babasının köyün curacası ile evlendirme kararını öğrenince sevgilisine kaçma kararını bildirdi. Nitekim gençler bir yolunu bulup birlikte kaçmayı başardılar ancak, haberi alan aileler peşlerinden gitti.
Editör: Karamanca
10 Haziran 2022 - 13:51 - Güncelleme: 10 Haziran 2022 - 13:57
Cachipozo, paleolitik dönemden günümüze kadar sömürülen 2 küçük tuzlu su kuyusundan oluşuyor. İnka döneminde bu yerden tuz çıkarılarak kullanılırdı. İnkalar çıkardıkları bu tuzla vergi-haraç ödedikleri gibi, komşu topluluklarla yiyecek ve kullanılacak malzemeler konusunda değiş tokuş (takas) yapardı.
Şu anda San Pedro de Cajas'ın hayvancılık işiyle uğraşan olan nüfusunun bir kısmı bu suları “kızarki” üretmek ve yün boyamak için kullanıyor. Her 4 Temmuz'da Cachipozo Temizleme Günü kutlanıyor, tüm nüfus seremoninin sonunda portakallar atmaya başlıyor. Cachipozo, kuyulara kolay erişimi sağlayan taş altyapı, çimento ve orman türleri aracılığıyla korunduğu ve değiştirildiği için şu an iyi durumda.
Burasıyla ilgili bir efsane var:
"İki genç âşıklardı anne babaları tarafından birlikte olmaları yasaklandı. Her iki aile de ölüme yemin etmişti. Birbirlerine olan aşkları her geçen gün arttığından gençlerden erkek olanı hapse attılar. Birbirlerini göremiyorlardı. Sadece güvercinler aracılığıyla iletişim kuruyorlardı. Genç kız, babasının köyün curacası ile evlendirme kararını öğrenince sevgilisine kaçma kararını bildirdi. Nitekim gençler bir yolunu bulup birlikte kaçmayı başardılar ancak, haberi alan aileler peşlerinden gitti. Gece ve gündüz yürüdüler ama sonunda yorgun düştükleri için bakirenin sihirli sanatlarıyla beyaz güvercinlere dönüştüler. Günlerce uçtular, dinlenmeye karar verdikleri su kaynağına ulaştılar, ancak kaynağın sularını içtikleri anda tuza dönüştükleri derin kuyunun dibinde uykuya daldılar. O zamandan beri kuyu suları âşıkların vücutlarını kaplıyor ve bu yer CACHIPOZO olarak biliniyor’’
Bölge hakkında:
537.31 km²'lik bir alanı kaplar ve 1993 nüfus sayımına göre nüfusu 5.845 kişidir. Bölge nüfusunun çoğu kentsel alanlarda yaşıyor, ancak %30'dan fazlası ana faaliyet alanı tarım. Patates, bölgedeki başlıca mahsuller arasında öne çıkıyor ve diğer yüzde, koyunyünü halılarının yapımından oluşan el sanatlarına ayrılmış. San Pedro de Cajas, halkının tekstil işleriyle tanınan küçük bir kasaba. Patamarca tepesinin eteğinde, yamaçlarında pitoresk efsanelerin dokunduğu iki tuzlu su kaynağı vardır. Hem erkek hem de kadın olan San Pedro de Cajas sakinleri yünü idare eder ve boyama ile uğraşır. Ailenin tüm üyeleri dokuma sürecine katılır, desenler yıkanabilir yün ile yapılır, dokumaya başlamadan önce boyanır ve fırçalanır.
Bu duvar halılarının her biri, Bölge ve And kültürünün hakim olduğu sahnelerin gerçekten eşsiz bir eseridir. San Pedro de Cajas Halıları, çözgü, yani boyalı pamuklu atkı ile dokuma tezgahında birbirine paralel yerleştirilmiş bir dizi iplik ile manuel dokuma tezgahlarından kalın doğal kumaşlardır. Tasarım, elle atılan atkı bölümleri vasıtasıyla elde edilir. Bu dolgu, her tekrarda, dikdörtgen veya kare ve çeşitli boyutlarda iki veya daha fazla Pamuk İpliği atkısıyla sabitlenir ve güçlendirilir.
Bölgedeki festivaller:
Bölge özellikle karnaval ve Paskalya'yı kutluyor. Diğer şenlikler arasında Mayıs ayında kutlanan haçların şenlikleri, San Antonio de Padua ve 29 Haziran'da San Pedro gününde kutlanan koruyucu festival yer alır. En yakını Kutsal Hafta olan ve her mahallenin en iyi el sanatlarını ve yaratıcılığı sergilediği özel tarihlerde, dirilmiş İsa'nın çıkışında sakinler el sanatlarını sergilerler. Ve binlerce turist çalışmalarını takdir etmekten hayrete düşüyor. Ve San Pedro ve San Pablo'ya (28 ve 29 Haziran) ve San Antonino de Padua ve Gezgin Çocuğu'na saygıyla koruyucu aziz festivalinden bahsetmemek olmaz. Peruconecelo
YORUMLAR